W monografii artysty Aleksander Wojciechowski pisze: "W początkowym okresie twórczości Manet związany był z nurtem realistycznym - by w końcu realizm przekroczyć. Korzystał ze zdobyczy romantyzmu, lecz i w tym zakresie dochował wierności tylko uczuciom przyjaźni do Baudelaire`a. Przyspieszył narodziny impresjonizmu - sam jednak odszedł od sztuki opartej na przemijającym wrażeniu chwili. Kim był właściwie ten artysta, tak niezwykle towarzyski i przystępny w życiu osobistym oraz tak samotniczy i surowy w swej sztuce, malarz, o którym pisał w 1870 roku krytyk Edmond Duranty: Na każdej wystawie jeden obraz już z daleka odróżnia się od wszystkich innych - jest nim zawsze obraz Maneta".