Katalog zbiorów biblioteki

Słoneczna opowieść z wątkami autobiograficznymi, pełna przepisów kulinarnych, włoskiej architektury i sennego klimatu prowincjonalnych miasteczek. Wspaniała podróż po meandrach toskańskich pór roku. Pełna zmysłowych zapachów - starego kasztanowca, jabłoni, drzew oliwnych i serdecznej gościnności. Mayes pozwala sobie towarzyszyć podczas poszukiwań najlepszego amarini, czereśni wielkości pięciokaratowych rubinów - przechowywanych w butelkach z alkoholem i używanych zimą do polenty, gruszek, jagód, szparagów, włoskiego kopru i słodkich fig. Cierpliwie prowadzi nas też śladami wielkiego renesansowego artysty, Luki Signorellego z Cortony, opowiada o włoskim kinie, literaturze, architekturze i sztuce. Wraz z mężem Edem coraz silniej związują się z Toskanią. Odkąd zobaczyli rozpadającą się chatę na zboczu wzgórza i uznali ją za swój drugi dom, wszystko w ich życiu się zmieniło...

Frances Mayes powraca do wydarzeń z czasów dzieciństwa i młodości, spędzonych w miasteczku Fitzgerald w stanie Georgia.
Z właściwym sobie wdziękiem prowadzi czytelnika przez czas szczenięcych lat i studiów na uniwersytecie - okres cudownej wolności, szacunku dla przyjaźni i budzenia się podróżniczej pasji - aż po ucieczkę i nowe życie w Kalifornii. Barwnie odtwarza swoje skomplikowane relacje z najbliższymi - piękną, choć krucha matką, nieprzewidywalnym ojcem. Opowiada o dziadkach, siostrach, kuzynach i służącej, najwierniejszej powierniczce.
Pod drzewem magnolii to szczera, dowcipna, poruszająca, pełna refleksji opowieść o ludziach i miejscach, o ich wpływie na naszą osobowość i życiowe wybory. Mayes delektuje się słodyczą Południa sprzed lat, smakami, zapachami, nastrojami, światłem. Snuje opowieść o dziewczynce, której wnikliwość i rodząca się samoświadomość zaowocowały pragnieniem opuszczenia rodzinnego domu. Po latach zrozumiała, ile dla niej znaczył.