Warszawa : Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy Jana Kochanowskiego w Kielcach, Filia w Piotrkowie Trybunalskim ; Oficyna Wydawnicza Rytm, cop. 2010.
Bogate materiały źródłowe, m.in. z moskiewskich archiwów, pozwoliły na przedstawienie nadzwyczaj ważnej roli, jaką w latach 1939-1941 odegrała Armia Czerwona w realizacji strategicznego projektu Józefa Stalina. Jego istotę stanowiło dążenie do maksymalnego poszerzenia granic sowieckiego imperium i umocnienia komunistycznego ustroju. Przez lata był to temat tabu, nieobecny w piśmiennictwie Związku Sowieckiego i krajów demokracji ludowej, bowiem zaprzeczał forsowanej przez komunistyczną historiografię tezie, że w drugiej połowie lat trzydziestych Związek Sowiecki zabiegał o pokój i powszechne rozbrojenie... Autor ukazuje, że był to jedynie propagandowy kamuflaż, który miał przysłonić prawdziwy obraz tamtych lat: gwałtowny rozwój liczbowy i jakościowy Armii Czerwonej przygotowywanej intensywnie przez Józefa Stalina do realizacji agresywnych zadań militarnych, które rozpoczęto w 1939 roku. Autor omawia przebieg walk z wojskami japońskimi nad rzeką Chałchin-Goł w Mongolii, agresję na Polskę, aneksję republik bałtyckich (Estonii, Litwy, Łotwy), Besarabii i północnej Bukowiny. Osobny wątek to relacja o przebiegu tzw. wojny zimowej z Finlandią i podjętych w wyniku militarnych niepowodzeń wysiłkach sowieckiego kierownictwa, aby Armię Czerwoną lepiej przygotować do wojny pod względem dowodzenia, wyszkolenia, wyposażenia i uzbrojenia. To wtedy została przyjęta tajna, nieupubliczniona doktryna militarna Związku Sowieckiego: obrona przez atak, której realizację uprzedził atak niemiecki w dniu 22 czerwca 1941 roku."Armia Stalina ..." to pierwsza w polskim piśmiennictwie tak obszerna i kompetentna publikacja dotycząca problematyki, która swe piętno odcisnęła także na losach Rzeczypospolitej.
UWAGI:
Bibliogr. s. 357-364. Indeksy.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Żołnierze AK przyjęli ich jak sojuszników - oni potraktowali ich jak wrogów: kulą w głowę lub uwięzieniem. Przez cywilów witani byli kwiatami i chlebem - tyle że oni chcieli zegarków, wódki oraz kobiet. Biada tym, którzy odmówili.
Stanisław Jankowski pisze w tej książce - niczym w akcie oskarżenia - o tym, jak sowieccy "wyzwoliciele" zastąpili niemieckich strażników Majdanka i Auschwitz, jak wysyłali do łagrów żołnierzy podziemia i górników. Opowiada o pacyfikacjach, egzekucjach odwetowych, gwałtach, podpaleniu gnieźnieńskiej katedry. Opisuje strzelaniny żołnierzy WP i milicjantów z "sojusznikami" oraz śmierć polskich urzędników, którzy usiłowali zaprowadzić porządek. Gdyby nie ujawnione przez autora dokumenty, trudno byłoby uwierzyć, że to wszystko rzeczywiście się zdarzyło, że tak naprawdę wyglądało wyzwolenie po sowiecku.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 367-376. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Druga po Matce diabła część najnowszej trylogii Suworowa poświęconej Wielkiemu Dziesięcioleciu.
Autor wnikliwie analizuje kulisy dojścia do władzy i okres rządów Nikity Chruszczowa, następcy samego Józefa Stalina. Szczególną uwagę poświęca Suworow polityce zagranicznej i wojskowej ZSRS, który konsekwentnie przygotowywał się wówczas do III wojny światowej. Działaniom dyplomatycznym Rosjan m.in. zgodzie na neutralność Austrii, ale utrzymywaniu podziału Niemiec towarzyszyły rozbudowa armii i opracowywanie nowych strategii militarnych.
W tym kontekście na pierwszy plan wysuwa się ponura postać generała Gieorgija Żukowa, znanego zwłaszcza z operacji na poligonie tockim, podczas której wykorzystano najnowszą radziecką broń bombę atomową RDS-4 Tatiana.
UWAGI:
Na książce pseud. aut., nazwa: Vladimir Bogdanovič Rezun.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Zbeletryzowana autobiografia Wyzwoliciele (którą wcześniej publikowano w Polsce pod tytułem Żołnierze wolności) była pierwszą książką, którą Wiktor Suworow napisał po ucieczce na Zachód. Autor przedstawia w niej swoje doświadczenia z lat służby w Armii Czerwonej, przeplatając epizody komiczne z tragicznymi i mrożącymi krew w żyłach. Opisuje prawdziwe stosunki panujące w idealizowanym przez władze radzieckim wojsku, wszechobecny sadyzm, okrucieństwo, głupotę i hipokryzję. Szczególną uwagę poświęca brutalnej interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji w 1968 roku, w której uczestniczył jako pancerniak.
UWAGI:
Na książce pseud. aut., nazwa: Vladimir Bogdanovič Rezun. Wyd. poprz. pt.: Żołnierze wolności.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Jest rok 1941. Żołnierz Iwan Czonkin dostaje rozkaz pilnowania zepsutego samolotu, który awaryjnie wylądował we wsi Krasnoje. Wybucha wojna, przełożeni zapominają o wartowniku, ale on dzielnie trwa na posterunku.
Prosty chłopski rozsądek i prostoduszność radzieckiego szeregowca sprawia, że z nieustającym zdumieniem przygląda się on otaczającej go rzeczywistości, demaskując absurdy i zakłamanie systemu sowieckiego. Szczerość i naturalność Czonkina, który ma w sobie cechy Haszkowskiego Szwejka i durnia Iwanuszki oraz zakłamanie i głupota reżimu to opozycja, na której opiera się koncept powieści. Wokół tej antynomii Wojnowicz buduje wszystkie groteskowe i absurdalne wydarzenia, w których uczestniczy Iwan Czonkin antybohater.
UWAGI:
Na okł.: Sowiecki "Paragraf 22". Na książce również: Capricorn Media Lazar.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
